PİS HERİF
Mahalleye muhtar yaptık dürzüyü,
Gelip bize çullanıyor pis herif!
Gizleyerek içindeki arzuyu,
Mahalleyi kullanıyor pis herif!..
Hakkı değil o koltukta oturmak,
Götürmek şart onu ordan götürmek,
Tek arzusu mahalleyi batırmak,
O niyetle yollanıyor pis herif!..
Çok haşin, bitirim sert geçinse de,
Namertliği belli, mert geçinse de,
Sana, bana karşı kurt geçinse de,
Köpek gibi yallanıyor pis herif!..
Bir ara koltuğu gidecek diye,
O kadar korktu ki döndü kediye,
Kimler akıl veriyorsa adiye,
Mahalleden kıllanıyor pis herif!..
Sevimsizin biri, sevemiyorsun,
Söversen ceza var, sövemiyorsun,
Başından def edip kovamıyorsun,
Bir yerlerden kollanıyor pis herif!..
Kollandıkça güç buluyor kendinde,
Yer alıyor kollayanın bendinde!..
Dünkü ona sövenlerin indinde,
Sanki dersin ballanıyor pis herif!..
Bizim koyduğumuz mevkiden inip,
Elin çöplüğünü mesken edinip,
Orda horozlanıp, orda didinip,
Orda ötüp, külleniyor pis herif!..
İşkembe-i kübrasından attıkça,
Okuyup okuyup çalım sattıkça,
Üç, beş yalaka da alkış tuttukça,
Tam papağan, dilleniyor pis herif!..
Konuşurken dinle bomboş zırıltı,
Ne fikir, ne bir ders kuru gürültü,
Sesi de bir tuhaf sanki hırıltı,
Ağzı ile yelleniyor pis herif!..
Riya yapıp, göz boyayan bu puştu,
Anlat anlat ağzım dilim uyuştu,
Oturdukça koltuğunda kokuştu,
Yıllandıkça yıllanıyor pis herif!..
Dikkat et ey Arif gözünü yumma,
Hala ordan düşmemesi muamma!
Gerçi artık tamam çürüdü amma,
Hala dalda sallanıyor pis herif!..
OZAN ARİF
17 Aralık 2017,
Bad Homburg v. d. H.
