redyellow
Forum Ustası
Ramazan günü canına kıyan Hacı Oruç'u hatırladınız mı?
Bundan 7 yıl önce, yine böyle bir Ramazan ayında evine dönen Hacı Oruç, eşine ne yemek yaptığını sordu. Eşinin "Yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok" cevabını alınca da diğer odaya geçip canına kıymıştı.
Diyarbakır'ın Silvan ilçesinde seyyar satıcılık yapan evli ve 4 çocuk babası 40 yaşındaki Hacı Oruç, 7 yıl önce böyle bir Ramazan gününde iftar açmak için geldiği evinde eşinin, "Yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok" sözleri üzerine bunalıma girip, evin bir odasında kendini asarak canına kıymıştı.
OLAYIN ACISI DÜN GİBİ TAZE
Silvan'de geçimini el arabasıyla sebze ve meyve satarak sağlayan ve 2 odalı tek katlı evde ailesiyle yaşayan Hacı Oruç, 3 gün önce iftar vakti evine geldi. Eşi Edibe Oruç'a ne yemek yaptığını soran Oruç, "Yemek yapacak birşey yoktu. Yemek yok" yanıtını alınca üzülerek, evin bir odasına çekilip, kendisini tavana astı. Şüphelenip odaya giren Edibe Oruç, eşini ipte asılı tavanda sallandığını görünce hemen müdahale etti ve ipi keserek onu indirdi. Hacı Oruç, yakınları tarafından kaldırıldığı Diyarbakır Dicle Üniversitesi Hastanesi'nde yoğun bakımda tedaviye alındı ancak yapılan tüm müdahaleye rağmen hayatını kaybetti.
ÖNCE ÇOCUKLARINA SARILIP AĞLAMIŞTI
Eşinin intihar etmesinin ardından 4 çocuğuyla ortada kalan 37 yaşındaki Edibe Oruç, büyük üzüntü yaşadı. Edibe Oruç, eşinin son günlerde para kazanamadığı için eve yiyecek alamadığını söyleyerek şunları anlatmıştı:
"İftar saatinde eşim eve geldi. Yemek yapacak hiç bir şey yoktu evde. Aç aç bekliyorduk. Eşim ne yemek yaptığımı sordu. Ben de 'yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok' dedim. Bunun üzerine çocuklara sarılıp bir süre ağladı. Çok üzüldüğünü anlamıştım. Sonra da arka odaya geçti. Ben de fazla üzmemek için yanına gitmedim. Ama odadan ses gelmeyince merak edip gidip baktım. Eşim kendini iple tavana asmıştı."
BİRLİKTE İNTİHARI DÜŞÜNDÜLER
Anne Oruç, yaşadıkları çaresizliği anlatırken, olaydan 15 gün önce eşi ile birlikte intihar etmekten bahsettiklerini söyledi. Çocukların uyuduğu sırada intihar konuştuklarını anlatan Oruç, “O akşam yine yemek bulamamıştık. Eşimle oturup ne yapabileceğimizi konuştuk. Ben intihar edeceğimi söyledim. Eşim de, ‘Sen etme. Ben çocuklara bakamam. Ben intihar edeceğim’ demişti. Uyuyan çocuklarımıza bakarak birlikte ağladık ve intihardan vazgeçmiştik” dedi.
VERİLEN SÖZLER DE TUTULMADI
Hacı Oruç'un ailesi olayın üzerinden 2 yıl geçtikten sonra, verilen sözlerin yerine getirilmediğini söylemişti. İntihar eden Hacı Oruç'un babası Mehmet Ali Oruç, "Çocuklarımı işe alacaklarını söylediler. İşe aldılar ancak 3-5 ay çalıştılar sonra işe çıkardılar. Perişan durumdayız. İkisi de çalışmaz durumdalar, kiradalar, elektrik, su geçimlerini yapamayacaklar durumdalar bu çocuklarımın da intihar etmesinden endişe duyuyorum. Kira ve diğer borçlarını ödeyemeyecek durumdalar devlet büyüklerinden yardım bekliyoruz" dedi.
Aradan geçen 7 yılda ne Oruç ailesinin acısı dindi ne de yoksullukları... Nice Oruç aileleri her gece aç yatıyor... Ramazan ayında onları hatırlamak ve üzerimize düşeni yapmak zorunda değil miyiz?
Bundan 7 yıl önce, yine böyle bir Ramazan ayında evine dönen Hacı Oruç, eşine ne yemek yaptığını sordu. Eşinin "Yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok" cevabını alınca da diğer odaya geçip canına kıymıştı.
Diyarbakır'ın Silvan ilçesinde seyyar satıcılık yapan evli ve 4 çocuk babası 40 yaşındaki Hacı Oruç, 7 yıl önce böyle bir Ramazan gününde iftar açmak için geldiği evinde eşinin, "Yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok" sözleri üzerine bunalıma girip, evin bir odasında kendini asarak canına kıymıştı.
OLAYIN ACISI DÜN GİBİ TAZE
Silvan'de geçimini el arabasıyla sebze ve meyve satarak sağlayan ve 2 odalı tek katlı evde ailesiyle yaşayan Hacı Oruç, 3 gün önce iftar vakti evine geldi. Eşi Edibe Oruç'a ne yemek yaptığını soran Oruç, "Yemek yapacak birşey yoktu. Yemek yok" yanıtını alınca üzülerek, evin bir odasına çekilip, kendisini tavana astı. Şüphelenip odaya giren Edibe Oruç, eşini ipte asılı tavanda sallandığını görünce hemen müdahale etti ve ipi keserek onu indirdi. Hacı Oruç, yakınları tarafından kaldırıldığı Diyarbakır Dicle Üniversitesi Hastanesi'nde yoğun bakımda tedaviye alındı ancak yapılan tüm müdahaleye rağmen hayatını kaybetti.
ÖNCE ÇOCUKLARINA SARILIP AĞLAMIŞTI
Eşinin intihar etmesinin ardından 4 çocuğuyla ortada kalan 37 yaşındaki Edibe Oruç, büyük üzüntü yaşadı. Edibe Oruç, eşinin son günlerde para kazanamadığı için eve yiyecek alamadığını söyleyerek şunları anlatmıştı:
"İftar saatinde eşim eve geldi. Yemek yapacak hiç bir şey yoktu evde. Aç aç bekliyorduk. Eşim ne yemek yaptığımı sordu. Ben de 'yemek yapacak bir şey yoktu, yemek yok' dedim. Bunun üzerine çocuklara sarılıp bir süre ağladı. Çok üzüldüğünü anlamıştım. Sonra da arka odaya geçti. Ben de fazla üzmemek için yanına gitmedim. Ama odadan ses gelmeyince merak edip gidip baktım. Eşim kendini iple tavana asmıştı."
BİRLİKTE İNTİHARI DÜŞÜNDÜLER
Anne Oruç, yaşadıkları çaresizliği anlatırken, olaydan 15 gün önce eşi ile birlikte intihar etmekten bahsettiklerini söyledi. Çocukların uyuduğu sırada intihar konuştuklarını anlatan Oruç, “O akşam yine yemek bulamamıştık. Eşimle oturup ne yapabileceğimizi konuştuk. Ben intihar edeceğimi söyledim. Eşim de, ‘Sen etme. Ben çocuklara bakamam. Ben intihar edeceğim’ demişti. Uyuyan çocuklarımıza bakarak birlikte ağladık ve intihardan vazgeçmiştik” dedi.
VERİLEN SÖZLER DE TUTULMADI
Hacı Oruç'un ailesi olayın üzerinden 2 yıl geçtikten sonra, verilen sözlerin yerine getirilmediğini söylemişti. İntihar eden Hacı Oruç'un babası Mehmet Ali Oruç, "Çocuklarımı işe alacaklarını söylediler. İşe aldılar ancak 3-5 ay çalıştılar sonra işe çıkardılar. Perişan durumdayız. İkisi de çalışmaz durumdalar, kiradalar, elektrik, su geçimlerini yapamayacaklar durumdalar bu çocuklarımın da intihar etmesinden endişe duyuyorum. Kira ve diğer borçlarını ödeyemeyecek durumdalar devlet büyüklerinden yardım bekliyoruz" dedi.
Aradan geçen 7 yılda ne Oruç ailesinin acısı dindi ne de yoksullukları... Nice Oruç aileleri her gece aç yatıyor... Ramazan ayında onları hatırlamak ve üzerimize düşeni yapmak zorunda değil miyiz?
